Trembesi
ninggal janji
Dening:
Meli Oktaviana
Dibandingne
karo bir, hal sing paling nggawe uwong mabuk yaiku urip. Yen tak pikir ora suwi
maneh aku bakalan pisah karo bojoku. Patang wulan iki rasane uripku kaya ana
ing neraka. Kuwi kenyataan sing kudu tak trimo lan tak lakoni. Pancen ora bejo
uripku iki.
Kaping
pisan nalika simbok nglahirake anak ragil, lanang yaiku aku, Gusti Allah nyabut
nyawane simbok. Bapakku bingung kudu susah apa bungah. Sesasi anggone bapakku
ngrawat aku, yooo jenenge bayi, luwe nangis, wareg nangis, ngantuk nangis,
ngompol nangis, bengi nangis, awan nangis, isone yo mung nangis. Bapakku rakuat
lan lekas wektu iku Bapakku banget pegel e marang aku. Emboh minggat nyandi
nganti sak iki durung bali. Mengkono anggone budheku cerita.
Awale
aku lan bojoku urip katon tentrem. Aku kenal bojoku dadi gadis sing nyenengke
ati, apa maneh nalika aku nyawang lesung pipine pas mesem, Subhanallah, rasane
adem kaya kudanan salju. “duh Gusti aku kangen wektu-wektu kaya mbiyen. Omong
ora ana mandek e saka mburi jok pespa biruku nalika perjalanan menyang ngisor
trembesi kang ana ing tengah alon-alon.” Emboh ana apane ngisor trembesi kui,
aku ngrasa nyaman lungguhan sak awan utuh. Aku isih kelingan banget,
“dek sampean gelem dadi ibune calon anak-anakku
mbesok?,”
“purun mas, aku janji bakalan dadi ibu sing
apik kanggo anak-anake dewe mbesok. insyaAllah aku saged dadi isti ingkang
setia mas, susah bungah dilakoni bareng,”
Bojoku terah yo ayu
katimbang bojone tonggo-tonggoku. Bojoku ketok ayu lan anggun nalika rambute
lagi diore. Ambune wangi sing marai aku kepingin saben wektu lungguh jejer.
Tapi sak iki kabeh mau wes berubah 100%. Sing ana saben ndino mung padu.
Tembung-tembung kasar lan landhep ngalah-ngalahne landhep e graji. Masio aku
lan bojoku tetep turu sak ranjang, tapi sakjane anatarane aku lan bojoku ana
tembok gedhi kayata tembok raksasa Cina sing ngalangi nalika arep podo takon.
Umur pernikahanku wes
sangang taun tapi yo durung diparingi momongan. Bojoku umure wes 35. Aku wedi
yen apa sing kedaden marang simbokku bakal kadaden marang bojoku. Tapi jenenge
keluarga kui gak sampurna yen ora nduwe anak. Emboh sampek kapan kesabaranku
diuji.
Akhire wengi sing ora
tak sangka kedaden. Aku mabuk lan penyanyi dangdut sing terkenal amarga ayune
lan bentuk awake sing aduhai iku ngeterke aku mulih senajan aku ora kenal lan
ora ndue hubungan opo-opo karo wonge. Aku ora sadar nalika bar ngombe banyu bir
pirang-pirang botol. Nalika teko ngarep lawang omahku, bojoku ngerti yen aku
diterne penyanyi dangdut mau banjur langsung mbanting kursi, meja, lan sak
andane.
“Oooo….koyo ngene
kelakuanmu mas? Opo iki walesanmu mergo aku raiso maringi keturunan?sak iki
sampean wes beda mas beda,”
“awakmu kui salah paham
dek, aku ora enek hubungan karo biduan sing ngeterke aku mulih mau,” sauranku
kanthi ngogel.
“yen tak pikir-pikir
aku wes rabetah mas, aku pengen pisah!,”
Ati iki rasane kaya
disamber petir, maklap dyar maklap dyar, ajur. Bojoku langsung mlayu ninggalne
omah.
Aku isih eleng banget
pas e jam sewelah bengi tonggoku bengok-bengok
“bojomu…..bojomu….bojomu
nggantung ning ngisor trembesi tengah alon-alon,”
kringet
adem wiwit tumetes. Aku raiso ngucapke opo-opo. Kabeh mau urung sampe teko
kene. Nalika jenazah e bojoku diotopsi, dhoktere ngendika yen bojoku keadaan
meteng rong sasi. Ora nyana ora ngira, trembesi ninggal janji padahal kabeh mau
mung perkoro salah paham. Uripku ajur muwur, mawut semrawut, bubrah. Pancen ora
ana sing paling mbahagiakne lan sing paling nyedihne kajaba kenangan. Kepingin
nangis yen kelingan kabeh mau. Tapi aku bersyukur amarga Gusti Ingkang Maha
Agung nyiptaake kenangan.
Wow,cerkak sing lumayan isa gawe aku mrinding,gayamu bertutur uga enak diikuti,ayo nggawe crita sing akeh neh Mel!
BalasHapus